O kondycji Rzeczypospolitej

Dariusz Wódz
4 grudzień 2020
Kategoria:

Celowo odnosząc się do ksiąg Andrzeja Frycza Modrzewskiego zewaluowałem tytuł wstępu. Ale, czy nadal nie jesteśmy w tej samej rzeczywistości co w XVI wieku?

Modzelewski: „definiował, iż celem państwa jest zapewnienie obywatelom spokojnego
i szczęśliwego życia. Ostro występował przeciwko sądom, domagał się równości wszystkich wobec prawa sądowego. Oburzył
go fakt, ze szlachcic za zabicie człowieka płaci karę pieniężną, a nie szlachcic za to samo przewinienie musi oddać głowę.”

 

Toż samo ks. Piotr Skarga, autor „Kazań sejmowych”: W Kazaniu II przystawia 6 chorób grzebiących ojczyznę. Są to: brak miłości do ojczyzny, dbanie tylko o własne interesy:- niesprawiedliwe prawa: -brak zgody politycznej; -herezje, anarchia religijna; -osłabienie władzy królewskie: nienawiść wobec Boga; społeczeństwo w kazaniu tym Skarga porównuje ojczyznę do tonącego okrętu. Klęska kraju jest równoznaczna z klęską jej obywateli. Bowiem na dno nie idzie sam tonący okręt, ale również jego bohaterowie. Wzywa więc Skarga do ratowania kraju, bo ojczyzna to matka, wobec której każdy ma obowiązek troski i opieki.

 

A jak jest dzisiaj?

Państwo, Rząd RP dołożył cegiełkę do stanu Polskiej gospodarki w czasie pandemii. Ale to przedsiębiorcy, szczególnie mali przedsiębiorcy których udział w dochodzie narodowym wynosi ponad 90%, podtrzymali tą gospodarkę. Państwo Polskie hucznie propagując innowacyjność i jej wspieranie, poza rządowymi zasobami państwowymi, zapomniał o innowacyjnych ale młodych firmach, które rozpoczynając wspieranie budowy kapitalizmu w Polsce, nie są w stanie wykazać się zyskiem w momencie tworzenia i inwestowania w pierwszym czy drugim roku, tym bardziej w niepewną przyszłość.

 

Weźmy na ten przykład odmawę pomocy w ramach coronakrysysu młodym, do 3 lat funkcjonującym przedsiębiorstwom pomocy, ze względu na to, iż nie są w stanie przedstawić „wiarygodnych dokumentów finansowych dotyczących kondycji ekonomicznej, w rozumieniu art. 2. pkt. 18 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dn. 17.06.2014r.”

 

Do czego to doprowadziło? - Start’upy z odmową pomocy z Tarczy Antykryzysowej

40% Polskich firm sektora przetwórstwa przemysłowego, nie otrzymało żadnej pomocy z Tarczy Antykryzysowej, (dane GUS do września 2020). W śród nich są młode, funkcjonujące firmy, którym odmowną decyzję uzasadniono „trudną sytuację ekonomiczną w rozumieniu art. 2 pkt 18 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dn. 17.06.2014r.”.

Opierając się jednak na opinii Prezesa UOKiK, podstawy takiej decyzji są błędne, gdyż „z art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji nr 651/2014 wynika, iż za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji nie uznamy mikro, małego lub średniego przedsiębiorstwa, które istnieje krócej niż trzy lata.” (znak: DDO-070-1(3)/15/MP).

Jak wynika z danych opublikowanych przez GUS, do końca września 2020r, z możliwości uzyskania pomocy Państwa w związku z ogłoszoną pandemią i ograniczenia im swobody działalności gospodarczej, nie skorzystało prawie 40% firm sektora przemysłowego. Jest to największy sektor bez pomocy państwa w walce ze skutkami korona kryzysu.

Wśród przedsiębiorstw które pozbawione były możliwości uzyskania środków pomocowych na walkę ze skutkami ogłoszonej przez Rząd RP pandemii, znalazło się wiele firm młodych, start’upowych. Wiele z tych firm w ogóle nie ubiegało się o jakąkolwiek pomoc, sądząc że nie spełniają warunków „dobrej sytuacji ekonomicznej”, warunkującej uzyskanie środków pomocowych. Wiele też firm składało wnioski w różnych programach pomocowych w ramach Tarczy Antykryzysowej, jednakże otrzymało negatywną odpowiedź, w związku ze złą sytuacją ekonomiczną, w rozumieniu art. 2 pkt 18 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dn. 17.06.2014r. - j.n.:

Trudno jednak sobie wyobrazić, iż nowa, funkcjonująca poniżej trzech lat firma, bezinwestycyjne od pierwszego dnia działalności przynosiła dochody, umożliwiające spełnienie takich warunków.

Instytucje finansujące, opierając się na cytowanych powyżej zapisów, odmawiają realizacji wsparcia związanego z Tarczą Antykryzysową, uzasadniając odmowę właśnie powyższymi zapisami art. 2 pkt 18 Rozporządzenia.

Odmowa udzielenia wsparcia oparta na przywołanych zapisach Rozporządzenia UE, jest jednak niezgodna z obowiązującymi przepisami prawnymi.

Jak wyjaśnia bowiem Prezes UOKiK w swoim piśmie kierowanym do Senatu RP (znak: DDO-070-1(3)/15/MP):

- „z art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji nr 651/2014 wynika, iż za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji nie uznamy mikro, małego lub średniego przedsiębiorstwa, które istnieje krócej niż trzy lata.

 

Ku woli wyjaśnienia…

Zgodnie z wytycznymi UE i Kancelarii Senatu:

przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji” oznacza przedsiębiorstwo, wobec którego zachodzi co najmniej jedna z poniższych okoliczności:

a) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat lub, do celów kwalifikowalności pomocy na finansowanie ryzyka, MŚP w okresie siedmiu lat od daty pierwszej sprzedaży komercyjnej, które kwalifikuje się do inwestycji w zakresie finansowania ryzyka w następstwie przeprowadzenia procedury due diligence przez wybranego pośrednika finansowego), w przypadku gdy ponad połowa jej subskrybowanego kapitału zakładowego została utracona w efekcie zakumulowanych strat. Taka sytuacja ma miejsce, gdy w wyniku odliczenia od rezerw (i wszystkich innych elementów uznawanych za część środków własnych przedsiębiorstwa) zakumulowanych strat powstaje ujemna skumulowana kwota, która przekracza połowę subskrybowanego kapitału zakładowego. Do celów niniejszego przepisu „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” odnosi się w szczególności do rodzajów jednostek podanych w załączniku I do dyrektywy 2013/34/UE (1 ), a „kapitał zakładowy” obejmuje, w stosownych przypadkach, wszelkie premie emisyjne;

b) w przypadku spółki, w której co najmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zadłużenie (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat lub, do celów kwalifikowalności pomocy na finansowanie ryzyka, MŚP w okresie siedmiu lat od daty pierwszej sprzedaży komercyjnej, które kwalifikuje się do inwestycji w zakresie finansowania ryzyka w następstwie przeprowadzenia procedury due diligence przez wybranego pośrednika finansowego), w przypadku gdy ponad połowa jej kapitału wykazanego w sprawozdaniach finansowych tej spółki została utracona w efekcie zakumulowanych strat. Do celów niniejszego przepisu „spółka, w której co najmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zadłużenie” odnosi się w szczególności do rodzajów jednostek wymienionych w załączniku II do dyrektywy 2013/34/UE;

c) w sytuacji gdy przedsiębiorstwo podlega zbiorowemu postępowaniu w związku z niewypłacalnością lub spełnia kryteria na mocy obowiązującego prawa krajowego, by zostać objętym zbiorowym podstępowaniem w związku z niewypłacalnością na wniosek jej wierzycieli;

d) w sytuacji gdy przedsiębiorstwo otrzymało pomoc na ratowanie i nie spłaciło do tej pory pożyczki ani nie zakończyło umowy o gwarancję lub otrzymało pomoc na restrukturyzację i nadal podlega planowi restrukturyzacyjnemu;

e) w przypadku przedsiębiorstwa, które nie jest MŚP, jeśli w ciągu ostatnich dwóch lat:

1) księgowy stosunek kapitału obcego do kapitału własnego tego przedsiębiorstwa przekracza 7,5; oraz

2) wskaźnik relacji pokrycia odsetek do EBITDA tego przedsiębiorstwa wynosi poniżej 1,0.


Przeczytaj także